Treść strony KALENDARIUM
Józef Bronisław Stogowski urodził się 27 listopada 1899 roku w Toruniu, gdzie ukończył szkołę powszechną i średnią. 1 maja 1920 r., w wieku 20 lat, jako ochotnik wstąpił do Wojska Polskiego, w którym służył do 15 lutego 1921. W trakcie służby dał się poznać jako zdyscyplinowany i ofiarny żołnierz, ”nie zważający na żadne niebezpieczeństwa, jakie groziły jego osobie”. 11 grudnia 1920 roku dowództwo Ekspozytury II Oddziału Naczelnego Dowództwa w Grudziądzu, rozkazem nr 5542/II, przedstawiło Stogowskiego do odznaczenia orderem „Virtuti Militari”. Po zakończeniu służby wojskowej pracował jako urzędnik w Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych w Toruniu.
Józef Stogowski sportem zajmował się od wczesnych lat młodości. W wieku 18 lat, na Wszechświatowym Zjeździe Sokołów w Warszawie (1917), zdobył mistrzostwo w biegu na 100 m. z wynikiem 11,2 sek. Kilka lat później poprawił ten wynik, osiągając 10,8 sek. Poza lekką atletyką, tenisem i sportami obronnymi, główną pasją sportową była piłka nożna i hokej na lodzie. Występował w klubach piłkarskich: Vistula Toruń i TKS Toruń, na pozycji środkowego pomocnika. Był jednym z najlepszych zawodników na tej pozycji w Polsce i niewiele brakowało a zagrałby, obok Wacława Kuchara, na igrzyskach olimpijskich.
Największe sukcesy sportowe odniósł jednak jako bramkarz hokejowy. Występował na tej pozycji w: TKS Toruń, Legii Warszawa i AZS Poznań. Z drużyną TKS Toruń zdobył w 1928 III miejsce i brązowy medal Mistrzostw Polski. Był także podstawowym zawodnikiem reprezentacji Polski, w której w latach 1927-1938 rozegrał 70 spotkań. W swojej karierze hokejowej występował sześciokrotnie na Mistrzostwach Świata, czterokrotnie w Mistrzostwach Europy i trzy razy reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich (St. Moritz 1928; Lake Placid 1932; Garmisch-Partenkirchen 1936). Na olimpiadzie w Lake Placid w 1932 roku, był chorążym polskiej reprezentacji. Był dwukrotnym wicemistrzem Europy (w 1929 i 1931 roku) i dwa razy wybrany został do reprezentacji Europy na mecze z Kanadą.
Był człowiekiem nad wyraz skromnym i bezgranicznie oddanym dla sportu. Był osobą szeroko lubianą, szczególnie wśród dzieci i młodzieży. Zmarł w cierpieniach, 14 maja 1940 roku, w wyniku długotrwałej kontuzji (którą leczył 12 miesięcy), odniesionej w meczu hokejowym. Pochowany został na cmentarzu św. Jerzego (grób nie zachował się do czasów dzisiejszych).
Znajdujące się w Toruniu przy ulicy Bema lodowisko TOR-TOR, oddane do użytku w 1960 roku, nosi dzisiaj imię Józefa Stogowskiego.
